De Meeste 13A, 8121EV, OLST
+31 (0)6 48645852
info@fionastorey.nl

Van nieuw naar gewoonte

Van nieuw naar gewoonte

Samengestelde gezinnen; van nieuw naar gewoonte

Nieuw Het is feest! Het is lente! Het is elke dag champagne met aardbeien want je bent verliefd! Na een tijd gescheiden ouder te zijn geweest heb wel je nu de man of vrouw van je dromen gevonden. Als de heftige verliefdheid in rustige vaarwater is gekomen dan ontstaan er vaak voorzichtig de eerste plannen om jullie gezinnen samen te voegen. De praktische zaken worden besproken als; waar ga je wonen; moet er verhuisd worden en hoe vindt de ex-partner dat? Kunnen de kinderen op hun eigen school blijven en is er genoeg plek voor een eigen slaapkamer voor de kinderen? En zo nee, hoe ga je dit dan verdelen? Maar vaak wordt er nauwelijks gesproken over hoe je de vele verschillende relaties dat een samengesteld gezin met zich meebrengt samenvoegt tot een WERKBAAR-geheel. Want elke lid van het gezin verhoudt zich weer anders tegenover de ander. Het is een gegeven dat kinderen in elke situatie het zo min mogelijk willen zien veranderen. Natuurlijk is het voor hen ook fijn om te zien dat hun vader of moeder stralend gelukkig door het huis loopt. Ze merken ook dat aan een verliefde ouder ook voordelen hangt; die zijn dan op dat moment wat minder consequent!! Maar het betekent ook dat de kinderen fors inleveren aan aandacht wanneer er een nieuwe partner in het gezin komt. Je wordt als eerste instantie als een rivaal gezien en ze zullen je dan ook niet gelijk volledig accepteren. En vooral ook als de nieuwe partner een eigen setje kinderen meebrengt. De kinderen nemen daar niet zomaar genoegen mee. En geef ze eens ongelijk! Hun wereld staat alweer op de kop. Ook al breng je nu een roze wolk mee i.p.v. een donderwolk van tijdens de scheiding dan nog , zal er weerstand zijn. De kinderen hebben niet voor jou gekozen en zijn jou niets verschuldigd. In het beste geval zal een kind een stap voor je opzij doen zodat jij je plek als nieuwe partner kan innemen. Maar dit is niet altijd vanzelfsprekend dat het kind dat ook gaat doen. Vind je de kinderen van je partner niet altijd leuk of doen ze vervelend tegen je, dan heb je even dikke pech! Het is niet aan het kind om jouw welkom te heten in zijn of haar wereld. Jij als volwassenen hebt plek te maken voor de kinderen. De kinderen waren er eerder in het gezin dan jij. En die plek is een natuurlijke wet. Dus op het moment dat de kinderen voelen dat die plek in de verdrukking komt zullen ze die gaan verdedigen. Jij als nieuwe partner hebt te realiseren dat er niet een onvoorwaardelijke plek in het leven van de stiefkinderen is, zoals biologische ouders die wel hebben. Advies: Neem vooral de tijd en onderschat het niet wat je van de kinderen vraagt, elke kind zal de tijd nodig hebben om te wennen. Ga niet als stiefouder je gelijk met de opvoeding van de kinderen van je partner bemoeien. Dit betekend natuurlijk niet dat je alles maar goed moet vinden. Wanneer er een persoonlijke grens van jezelf wordt overschreden mag je daar altijd een kind op wijzen. Het is daarna de taak van de ouder van het kind dit op opvoedkundig niveau op te pakken. Dus heb geduld met de kinderen en je partner, dit kost tijd. Aan het gras trekken maakt niet dat het sneller gaat groeien. Verwacht geen wonderen van elkaar en ga ervan uit dat eenieder zijn best doet. Heb respect voor elkaar proces en gun iedereen zijn eigen ruimte. Hou de communicatie open. Gewoonte Ieder gezin heeft zijn eigen regels en gewoontes. Bij de ene gezin is het niet aan tafel eten een no-go-area terwijl bij de ander gezellig samen op de bank met de bord op schoot het ultieme samenzijn is. Dat moet ook ieders voor zich weten toch? Je doet het zoals jij het belangrijk vindt in jouw gezin. Maar wat als je nu twee gezinnen gaat samenvoegen met ieders zijn eigen gewoontes? Ook al breng je geen kinderen mee in het gezin, je brengt altijd je eigen beeld van hoe jij vindt dat het moet mee. Dit gaat hoe dan ook voor wrijvingen zorgen. Het goede nieuws is dat dit altijd speelt en altijd een bron van ergernis is in elke samengesteld gezin. Dus bij jullie niet anders. Je bent niet de enige die vol afschuw kijkt hoe de kinderen van je partner zich als beesten gedragen aan tafel. Die volstrekt geen weet hebben van een mes en een vork. Of dat de kinderen je alsmaar onderbreken tijdens een gesprek. Dan is het hard werken niet gelijk er bovenop te springen. Je hebt ook helemaal genoeg van de Vip-behandeling die de kinderen van je partner krijgen van hun vader of moeder wanneer ze er het weekend zijn. Bijt nog heel even op je tong! Het is een illusie te denken dat er op het gebied van ‘gewoontes’ geen strijdt en ruzie zal ontstaan. Het zal tijd nodig hebben om als partners uit te vinden welke gewoontes blijven en welke zullen verdwijnen. Het is ook hierin geven en nemen. Zo maak je samen nieuwe gewoontes. Advies: Oordeel niet te snel over hoe de ander het doet. Kijk het eerst maar rustig aan en als dat betekent dat je twintig keer tot tien moet tellen in één minuut, dan moet dat dan maar. Wanneer de kinderen in bed liggen of weer ze bij de ander ouder zijn heb het dan met je partner over wat jou is opgevallen. Wees er op alert dat je niet als betweter overkomt. Dat zal je partner je niet in dank afnemen wanneer ze het gevoel krijgen dat je zijn kinderen of zijn opvoed skills de grond in boort. Hulp Dit is een fractie van waar je tegen kunt lopen wanneer je kiest voor een samengesteld gezin. Soms lukt het om direct zelf met de adviezen aan de slag te gaan. Vaak heeft het zelf maar wat aanmodderen in de afgelopen maanden/ jaren geen stevig basis gelegd om het zelf op te lossen. Wanneer het niet lukt om samen om op één lijn te komen wil dat nog niet zeggen dat jullie de handdoek in de ring moeten gooien. Laten we eerlijk zijn, de kinderen nog een scheiding aandoen is toch niemands wens. En dat hoeft ook niet altijd het geval te zijn. Het zijn dan ook ontzettende moedige ouders die gespecialiseerde hulp inschakelen wanneer hun samengestelde gezin in de knel komt. En stuk voor stuk, raakt het verdriet en het ongelukkig zijn van de kinderen hen het meest. Mijn ervaring is dat met een paar gesprekken en gezins-sessies onder professionele begeleiding er meer rust en begrip in de gezinnen komt. Vanuit bewustwording komt ruimte voor het helen van de relaties op elke niveau. Van onbegrip naar tolerantie en compassie en dan kan de harmonie groeien. Ook voor jou gezin is dit mogelijk. En is het een falen wanneer je hiervoor hulp moet schakelen? Nee, zeer zeker niet. Kinderen en partners met de beste intenties onnodig zien worstelen in een samengesteld gezin vol gedoe, dat is toch veel erger! Een warm en veilig thuis, dat wil toch iedereen? Maak het mogelijk, zet je trots opzij, vraag hulp en ga voor het geluk en zo breng je wat meer van het roze-wolk terug in jullie gezin.